بررسی میزان پاسخ بی اختیاری ادراری استرسی زنان به عمل جراحی burch colposuspension در بیمارستان کامکار از سال 1384 – WORD1391

burch colposuspension

بررسی میزان پاسخ بی اختیاری ادراری استرسی زنان به عمل جراحی burch colposuspension در بیمارستان کامکار از سال 1384 – WORD1391

چکیده:

سابقه و هدف: بی اختیاری استرسی ادراری شایع ترین شکل بی اختیاری در زنان است و به ویژه در زنان جوان شیوع زیادی دارد. با توجه به هزینه های بالایی که سالانه بیماران صرف این بیماری و بهبود کیبفیت زندگی خود می کند درمان های مختلفی برای آن در نظر گرفته شده است و به دلیل تاثیر بیشتر درمان های جراحی از این درمان ها استفاده می شود.

مواد و روش ها:این مطالعه از نوع توصیفی تحلیلی گذشته نگر بود که اطلاعات آن از بین 20 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان کامکار در محدوده سال های 1384 تا 1391 می باشد که کل تعداد عمل های جراحی Burch را در این محدودة زمانی در بیمارستان کامکار تشکیل می دهد و اطلاعات آن با تکمیل پرسش نامه و تماس تلفنی با بیماران جمع آوری شده و سپس اطلاعات به دست آمده وارد نرم افزار SPSS V.16 شدند.

یافته ها:ارتباط معنی داری بین میزان موفقیت عمل جراحی Burch در بیماران دچار بی اختیاری استرسی ادراری با سن، شاخص توده بدنی، زمان شروع بی اختیاری استرسی ادرار سابقه دریافت درمان طبی و سابقه ابتلا به دیابت و پرفشار خون قبل از عمل در بیماران جامعه ما وجود نداشت ولی میزان موفقیت عمل جراحی در کل بیماران مورد مطالعه از 20 مورد به 14 مورد می رسید و در کل 70 درصد بیماران بعد از عمل جراحی بهبود یافتند.

نتیجه گیری و پیشنهادات:با توجه به درصد قابل ملاحظه بهبودی بیماران دچاری بی اختیاری استرسی ادرار بعد از عمل جراحی Burch Colposuspension به نظر می رسد که این روش جراحی روش مؤثری برای درمان بیماران دچار SUI می باشد البته ممکن است جامعه مورد مطالعه ما جامعه آماری کوچکی باشد و نتوان براساس آن نظر قطعی در رابطه با این مسئله داد و نیاز به بررسی های بیشتر در این زمینه و برآورد آماری در جامعه بزرگتری دارد.

واژگان کلیدی:بی اختیاری ادرار، بی اختیاری استرسی ادرار، عمل جراحی Burch colposuspension

فهرست مطالب

عنوان صفحه

چکیده……………………………………………………………………………………………………..

فصل اول: معرفی پژوهش………………………………………………………………………….. 1

اهداف تحقیق…………………………………………………………………………………………… 4

فصل دوم: چارچوب پنداشتی……………………………………………………………………… 8

مروری بر مطالعات انجام شده……………………………………………………………………. 50

فصل سوم: روش تحقیق…………………………………………………………………………… 54

فصل چهارم: نتایج…………………………………………………………………………………… 57

فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری………………………………………………………………….. 70

فصل ششم: منابع…………………………………………………………………………………….. 73

نمونه پرسش نامه بیماران…………………………………………………………………………… 76

 

فهرست جداول

عنوان…………………………………………………………………………………………………. صفحه

جدول 1- توزیع سنی بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار که در بیمارستان کامکار تحت عمل جراحی قرار گرفته اند……………………………………………………………………………………………….. 58

جدول 2- توزیع متغیر توده شاخص بدنی بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار که در بیمارستان کامکار تحت عمل جراحی قرار گرفته اند………………………………………………………………………. 59

جدول 3- فراوانی بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند از نظر سابقه درمان طبی……………………………………………………………………………………………………………. 60

جدول 4- فراوانی بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند از نظر سابقه بیماری فشار خون……………………………………………………………………………………………… 61

جدول 5- فراوانی بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی که تحت عمل جراحی قرار گرفته اند از نظر سابقه بیماری دیابت شیرین………………………………………………………………………………………….. 62

جدول 6- فراوانی میزان موفقیت عمل جراحی بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار که در بیمارستان کامکار تحت عمل جراحی قرار گرفته اند………………………………………………………………. 63

جدول 7- ارتباط بین میزان موفقیت عمل جراحی با گروه های سنی بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار که در بیمارستان کامکار تحت عمل جراحی قرار گرفته اند………………………………………. 64

جدول 8- ارتباط بین میزان موفقیت عمل جراحی با شاخص توده بدنی بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار که در بیمارستان کامکار تحت عمل جراحی قرار گرفته اند………………………………….. 65

جدول 9- ارتباط بین میزان موفقیت عمل جراحی با زمان شروع بی اختیاری استرسی بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار که در بیمارستان کامکار تحت عمل جراحی قرار گرفته اند……………………………………… 66

جدول 10- ارتباط بین میزان موفقیت عمل جراحی با سابقه ابتلا به پرفشاری خون بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار که در بیمارستان کامکار تحت عمل جراحی قرار گرفته اند……………………………………… 67

جدول 11- ارتباط بین میزان موفقیت عمل جراحی با سابقه ابتلا به دیابت شیرین بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار که در بیمارستان کامکار تحت عمل جراحی قرار گرفته اند………………………………………… ….. 68

جدول 12- ارتباط بین میزان موفقیت عمل جراحی با سابقه دریافت درمان طبی بیماران مبتلا به بی اختیاری استرسی ادرار که در بیمارستان کامکار تحت عمل جراحی قرار گرفته اند

 

فصل اول:

معرفی پژوهش

مقدمه:

انجمن بین المللی کنترل ادراری (ICS) بی اختیاری ادراری (UI) را به معنی شکایت از هر گونه نشت واضح ادراری که منجر به مشکلات اجتماعی؛ بهداشتی و مذهبی برای فرد می شود می داند. بی اختیاری ادراری علامت شایعی است که خانم ها را در تمام سنین با شدت و تظاهر مختلف درگیر می کند. این بیماری به ندرت تهدیدکننده حیات است ولی می تواند اثرات جدی بر وضعیت جسمی و روانی فرد داشته باشد. (1)

مطالعات نشان می دهد که شیوع بی اختیاری ادراری به سمت سنین متوسط در حال افزایش است. بی اختیاری ادراری ممکن است به صور مختلف دیده شود.

بی اختیاری ادراری استرسی (SUI) در زیرگروه علائم ادراری تحتانی به عنوان شکل ذخیره ای مثانه است که با علامت نشت ادراری غیر ارادی در طی فعالیت فیزیکی و یا عطسه و سرفه رخ می دهد. بی اختیاری استرسی شایع ترین شکل بی اختیاری در زنان است و به ویژه در زنان جوان شیوع زیادی دارد.

با توجه به هزینه بالایی که سالانه بیماران صرف این بیماری و بهبود کیفیت زندگی خود می کنند درمان های مختلفی برای آن در نظر گرفته شده است (2) ابتدا درمان های غیرتهاجمی مانند تغییر شیوه زندگی، تغییرات رفتاری و درمان های دارویی برای این بیماران صورت می گیرد ولی از آنجایی که درمان های دارویی تأثیر چندانی نداشته اند و به دلیل تاثیر بیشتر درمان های جراحی از این درمان ها استفاده می شود.

روش های جراحی مختلفی برای زنان مبتلا به بی اختیاری استرسی که پاسخ کافی به درمان های دارویی نداده اند وجود دارد (3).

از جمله این روش ها روش جراحی Burch colposuspension است که یکی از روش های جراحی مؤثر و رایج می باشد که در طول سال های اخیر ریت موفقیت بالایی در برداشته است.

اگرچه این عمل ریت موفقیت بالایی دارد ولی عوارض کوتاه مدت و درازمدت از جمله احساس ناراحتی در لگن، خونریزی های لگنی، عفونت ها پرولاپس ارگان های لگنی، مقاربت دردناک و عود مجدد بیماری برای آن گزارش شده است.

در این مطالعه میزان تاثیر عمل جراحی و رضایت بیماران بعد از عمل جراحی و بهبود کیفیت زندگی آنها و همچنین ارتباط این موفقیت با پارامترهایی همچون سن، شاخص توده بدنی، سابقه دریافت درمان طبی، سابقه بیماری هایی همچون دیابت و هایپرتنشن بررسی می گردد.

 

«اهداف تحقیق»

 

هدف کلی:

تعیین میزان موفقیت عمل جراحی Burch colposuspension در بیماران دچار بی اختیاری استرسی ادرار مراجعه کننده به بیمارستان کامکار.

 

اهداف جزئی:

بررسی ارتباط بین موفقیت عمل جراحی Burch با سن بیمار

بررسی ارتباط بین موفقیت عمل جراحی Burch با شاخص توده بدنی بیمار

بررسی ارتباط بین موفقیت عمل جراحی Burch با زمان شروع بی اختیاری ادراری استرسی

بررسی ارتباط بین موفقیت عمل جراحی Burch با سابقه ابتلا به فشار خون در بیمار

بررسی ارتباط بین موفقیت عمل جراحی Burch با سابقه ابتلا به دیابت شیرین در بیمار

بررسی ارتباط بین موفقیت عمل جراحی Burch با سابقه دریافت درمان طبی در بیمار

فرضیات:

رابطه ای بین موفقیت عمل جراحی Burch با سن بیمار ممکن است وجود داشته باشد.

رابطه ای بین موفقیت عمل جراحی Burch با شاخص توده بدنی بیمار ممکن است وجود داشته باشد.

رابطه ای بین موفقیت عمل جراحی Burch با زمان شروع بی اختیاری ادراری استرسی در بیمار ممکن است وجود داشته باشد.

رابطه ای بین موفقیت عمل جراحی Burch با سابقه ابتلا به پرفشاری خون ممکن است وجود داشته باشد.

ارتباط بین موفقیت عمل جراحی Burch با سابقه ابتلا به دیابت شیرین ممکن است وجود داشته باشد.

ارتباط بین موفقیت عمل جراحی Burch با سابقه دریافت درمان طبی ممکن است وجود داشته باشد.

 

سوالات پژوهشی:

پرسش اصلی:

میزان موفقیت عمل جراحی burch colposuspension در بیماران دچار بی اختیاری ادراری استرسی مراجعه کننده به بیمارستان کامکار چقدر است؟

پرسش های فرعی:

آیا رابطه ای بین موفقیت عمل جراحی Burch با سن بیمار ممکن است وجود داشته باشد؟

آیا رابطه ای بین موفقیت عمل جراحی Burch با شاخص توده بدنی بیمار ممکن است وجود داشته باشد؟

آیا رابطه ای بین موفقیت عمل جراحی Burch با زمان شروع بی اختیاری ادراری استرسی در بیمار ممکن است وجود داشته باشد؟

آیا رابطه ای بین موفقیت عمل جراحی Burch با سابقه ابتلا به فشار خون ممکن است وجود داشته باشد؟

آیا رابطه ای بین موفقیت عمل جراحی Burch با سابقه ابتلا به دیابت شیرین ممکن است وجود داشته باشد؟

آیا رابطه ای بین موفقیت عمل جراحی Burch با سابقه دریافت درمان طبی ممکن است وجود داشته باشد؟